به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

فرزند بیشتر و ۵ مزیتی که برای شما دارد

تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۱۱۳۶۸

به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، این روزها که برخی از جوانان تحت تاثیر تبلیغات و مسایل زندگی تمایلی به فرزند آوری ندارند بهتر است بامزایای فرزند آوری آشنا شوید.

۵ مزیت مهم زیاد بودن تعداد فرزندان در خانواده تمرکزی که در تربیت "تک‌فرزندان" به‌کار می‌رود، صدمات تربیتی و روانی جدی را به فرزند و والدین وارد می‌کند؛ در ادامه به مهم‌ترین آثار زیاد بودن تعداد فرزندان در خانواده اشاره شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند! زوجینی که امروز در سنین فرزندآوری هستند، می‌توانند با تصمیم بر تک‌فرزندی، آینده دشواری را برای خود و فرزندشان رقم بزنند، اما به‌عکس، با تولد چند فرزند و تحمل دشواری کوتاه‌مدت، در درازمدت یک سرمایه‌گذاری برای زیست سالم، شخصیت متعادل فرزندان و خودشان خواهد بود؛ در ادامه به مهم‌ترین آثار زیاد بودن تعداد فرزندان در خانواده اشاره شده است. افزایش جایگاه و اقتدار والدین  در خانواده پرجمعیت امکانات محدودیت دارد و جمعیت زیاد است؛ مثلاً خانواده‌ای که هشت فرزند دارند، در خانه‌ای دو اتاق دارد، یک نفر می‌خواهد تلویزیون ببیند، دیگری می‌خواهد بخوابد و به دنبال خاموش کردن چراغ است و می‌خواهد صدا نباشد، یکی هم می‌خواهد درس بخواند، طبیعتاً این بچه‌ها دعوای‌شان می‌شود و بر سر و کله هم می‌زنند؛ در اینجا پدر و مادر به میدان می‌آیند و داوری می‌کنند؛ در این سیستم کم کم جایگاه پدر و مادر مهم می‌شود، چون این‌ها داور هستند و اقتدار والدین افزایش پیدا می‌کند؛ در خانواده‌های پرجمعیت معمولاً امکان بروز فرزندسالاری وجود ندارد. جامعه‌پذیری بهتر از آنجا که در خانواده‌های پرجمعیت بچه‌ها مدام بر سر و کله هم می‌زنند، پوست کلفت می‌شوند؛ این دعوا‌های خانوادگی مانور حضور اجتماعی است یعنی جامعه‌پذیری این بچه‌ها؛ در این خانواده‌ها اینگونه است که اگر بعداً در اجتماع کسانی پیدا شوند که خلاف میل آن‌ها رفتار کنند و نظر بدهند، به لحاظ روحی چندان دچار مشکل نمی‌شوند، چون عادت دارند، اما کسی که تک فرزند است، همه چیز بر وفق مرادش بوده است، این افراد، زودرنج‌تر و شکننده‌تر هستند، در محیط اجتماعی که می‌آیند اگر یک نامرادی ببینند سخت متأثر می‌شوند.  کاهش شکاف نسلی در خانواده‌های پرفرزند شکاف نسلی اتفاق نمی‌افتد، چون پدر و مادر برای فرزندان مهم شده‌اند و باعث می‌شود که این مرجعیت والدین برای فرزندان حفظ می‌شود، ولی در خانواده‌های تک فرزند و کم فرزند، والدین در خدمت فرزند بودند یعنی بیشتر لجستیک بودند، این اقتدار برای فرزند جا نیافتاده است و احتمال شکاف نسلی افزایش پیدا می‌کند. رشد تربیت اخلاقی در خانواده‌های پرجمعیت محدودیت امکانات وجود دارد؛ در گذشته اگر بچه‌ای از پدر خود می‌خواست که مثلاً یک توپ بازی برایش بخرد، پدر می‌گفت تا ببینم چه می‌شود، این «تا ببینم» یعنی پنج ماه باید بدوی تا برایت بخرم! وقتی بچه به پدر می‌گفت برایم دوچرخه نمی‌خری؟ پدر می‌گفت که برو در مغازه کار کن یک بخشی از پول آن را خودت به دست بیاور و مقداری هم من می‌دهم! بنابراین بچه‌های آن دوران قدر این امکانات را می‌دانستند، اما بچه‌ای که صبح درخواستی از پدر می‌کند و ظهر آنچه خواسته به دستش می‌رسد، این طور نیست؛ مواجهه با محدودیت امکانات را بچه‌های آن دوران یاد می‌گرفتند یا بچه‌ای که اصلاً از محدودیت امکانات تصوری ندارد؟ ایثار را فرزندان خانواده‌های پرجمعیت بیشتر یاد می‌گیرید یا در خانواده‌های کم جمعیت؟  بچه‌هایی که باهم دعوا می‌کنند، کم کم به یک الگویی از تعامل می‌رسند که یک جا‌هایی باید به نفع هم کوتاه بیایند. در چین مدتی به دلیل جمعیت زیاد، سیاست تک‌فرزندی را اعمال کردند، اما امروزه دوباره از این سیاست عدول کردند؛ البته بیشتر به دلیل پیری جمعیت است، اما خودشان هم پیامد‌های منفی تربیتی را دیده‌اند، می‌دانند که پدران و مادرانی که یک فرزند دارند، محبت را بر او سر زیر می‌کنند، پدر بزرگ‌ها و مادر بزرگ‌ها نیز محبت خود را سرریز می‌کنند، چنین بچه‌ای لوس، ننر و کم‌ظرفیت می‌شود؛ الگو‌های فرزند سالارانه در این شرایط بیشتر شکل می‌گیرد. کاهش روحیه فردگرایی   در بعضی پژوهش‌ها بر این نکته تأکید شده است که الگو‌های خانواده‌های کم جمعیت برخلاف خانواده‌های پر جمعیت، متناسب با الگوی تربیتی فردگرایانه است؛ اتفاقاً این پژوهشگران در دفاع از فردگرایی مقاله می‌نوشتند، بحث امروز برنامه‌ریزان دنیا این است که شما باید به سمت الگو‌های فردگرایانه بروید و برای تحقق این امر باید کاهش زادآوری داشته باشید، اما چون آن‌ها می‌دانند که جمعیت مؤلفه قدرت اقتصادی هم هست، می‌گویند که باید حواستان باشد که سرعت این جریان در دیگر کشور‌ها باید بیشتر از ما باشد و آن‌ها زودتر به بحران حیات جمعیتی برسند و انقراض تمدنی پیدا کنند تا ما بتوانیم دنیا را در دست بگیریم. نمونه‌ای از خانواده پرجمعیت و مزایای آن از زبان خودشان خانواده آقای هوشنگی از جمله خانواده‌هایی است که با داشتن ۷ فرزند، طعم شیرین زندگی را متفاوت احساس می‌کند. ۷ فرزند ثمره ازدواج زوج ۳۸ ساله به روستای بزن آباد در ۳۵ کیلومتری شهرستان قاینات رفتیم تا چند ساعتی را در جمع خانواده باصفا و صمیمی باشیم.  آقای هوشنگی پدر این خانواده می‌گوید: در سن ۱۴ سالگی ازدواج کردم و هم اکنون صاحب ۳ فرزند دختر و ۴ فرزند پسر به نام‌های فاطمه زهرا، محمد جواد، محمد حسن، بنت الهدی، محمد حسین، مجتبی و سوگند هستم.  او که خود در خانواده پرجمعیت ۱۰ نفری بزرگ شده بیان می‌کند: الگوی من در فرزند آوری پدر و مادرم هستند چه بسا که با وجود خواهر و برادر‌های زیاد، مهر و محبت و صله رحم هم بیشتر بود و من هم اینگونه زندگی‌ای را ترجیح می‌دادم و همین شد که خداوند تجربه شیرین پدر شدن را به من هدیه داد. بالاترین ثروت  وی می‌گوید بالاترین ثروت را در فرزندانم می‌بینم و از نظر من هر چقدر تعداد فرزندان بیشتر باشد آسیب پذیری آنان از طرف جامعه و روی آوردن به دوستان ناباب کمتر است. فرزندانی که عصای دست پدر و مادر شدند محمد حسن که فرزند سوم این خانواده است، همیشه وظیفه تهیه آرد از نانوایی را دارد همچنین وظیفه کمک کردن در درس‌های خواهر و برادر نیز با او است، چون درس من در ریاضی و زبان انگلیسی از بقیه برادرهایش قوی‌تر است. محمد جواد هم که در کنار درس خواندن به نوعی عصای دست پدر در کار‌های دامداری و کشاورزی شده می‌گوید: من عصر‌ها که از مدرسه تعطیل می‌شوم گوسفندان را برای چرا به صحرا می‌برم و از اینکه می‌توانم کاری برای پدر و مادرم انجام دهم خیلی خوشحال هستم. آینده‌ای درخشان در انتظار فرزندان آقای هوشنگی ۴ فرزند دانش آموزان دارد که همگی به نوعی با استعداد و موفق هستند. آقای جعفری معلم محمد حسن می‌گوید محمد جواد کلاس پنجم دبستان و پسر فوق العاده باهوشی است که آینده او را درخشان می‌بینم.  بنت الهدی دختر ۱۰ ساله خانواده آقای هوشنگی هم که در شعر گفتن دستی توانا دارد و می‌خواهد در آینده معلم شودو به دانش آموزان آموزش دهد.  او می‌گوید: از دیگر آرزوهایم کمک به نیازمندان است و دوست دارم آرزوهایشان را برآورده کنم. بیشتر بخوانید:تشویق خانواده‌های اروپایی و آمریکایی به ۴ فرزندی تجلی برکت در زندگی با تولد هر فرزند زندگی با ۷ فرزند سخت است، اما باز هم شیرینی‌هایی دارد.  مادر خانواده آقای هوشنگی اعتقاد دارد روزی را خداوند می‌رساند و می‌گوید: هر بچه رزق و روزی خودش را می‌آورد و مفهوم برکت در زندگی را با حضور فرزندانم به خوبی درک کرده ام. شادی و نشاط مهمترین برکت فرزندآوری خانواده ۹ نفری آقای هوشنگی شادی و نشاط در زندگی را جور دیگری تجربه می‌کنند؛ آن‌ها بازی‌های دسته جمعی در خانه زیاد انجام می‌دهند و ۴ فرزند این خانواده در مدرسه جزو شاگردان موفق کلاس هستند. طعم شیرین زندگی در کنار ۷ فرزند / فرزندانی که افتخار خانواده اند آقای هوشنگی می‌گوید: طعم متفاوت زندگی را چشیده و فرزندان زیاد را شیرین‌تر از عسل می‌داند و اگر به گذشته برگردد دوباره همین مسیر را انتخاب می‌کند.   منبع: مشرق، باشگاه خبرنگاران

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: فرزندآوری خانواده های پرجمعیت تعداد فرزندان پدر و مادر تک فرزند ۴ فرزند ۷ فرزند بچه ها بچه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۱۳۶۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نوه امام خمینی در خارج از کشور چه شغلی دارد؟

خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

آن طور که عصر ایران روایت کرده است؛ وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه‌های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کار‌های علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود، اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جا‌هایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیرو‌های دولتی وارد منزل ما شدند و هول و هراس ایجاد کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»